Wat wordt bedoeld met actieve kool?
Actieve kool is een verwerkt natuurlijk materiaal met een hoog koolstofgehalte. Steenkool, hout of kokosnoot zijn hiervoor bijvoorbeeld perfecte grondstoffen. Het resulterende product heeft een hoge porositeit en kan moleculen van verontreinigende stoffen adsorberen en vasthouden, waardoor lucht, gassen en vloeistoffen worden gezuiverd.
In welke vormen kan actieve kool geleverd worden?
Actieve kool kan commercieel worden vervaardigd in korrel-, pellet- en poedervorm. Voor verschillende toepassingen zijn verschillende maten gedefinieerd. Bij lucht- of gasbehandeling is de beperking van de stroming bijvoorbeeld belangrijk, en daarom worden grove deeltjes gebruikt om het drukverlies te minimaliseren. Bij vloeistofbehandeling, waarbij het verwijderingsproces langzamer verloopt, worden fijnere deeltjes gebruikt om de snelheid of kinetiek van het zuiveringsproces te verbeteren.
Hoe werkt actieve kool?
Actieve kool werkt via een proces van adsorptie. Dit is een aantrekking van een molecuul tot het enorme interne oppervlak van de koolstof door zwakke krachten, bekend als Londense krachten. Het molecuul wordt op zijn plaats gehouden en kan niet worden verwijderd, tenzij de procesomstandigheden veranderen, bijvoorbeeld verwarming of druk. Dit kan nuttig zijn omdat actieve kool kan worden gebruikt om materiaal op het oppervlak te concentreren dat later kan worden gestript en teruggewonnen. Het gebruik van actieve kool voor goudwinning is hiervan een bekend voorbeeld.
In sommige gevallen wordt de actieve kool chemisch behandeld om verontreinigende stoffen te verwijderen en in dit geval wordt de resulterende gereageerde verbinding doorgaans niet teruggewonnen.
Het oppervlak van actieve kool is ook niet volledig inert, en er kunnen verschillende katalytische processen worden bereikt door gebruik te maken van het grotere beschikbare interne oppervlak.
Wat is de actieve kool in toepassingen?
Actieve Koolstoffen hebben veel verschillende toepassingen, van filtratie tot zuivering en nog veel meer.
De afgelopen jaren zijn de intensiteit en frequentie van smaak- en geurproblemen in drinkwater over de hele wereld toegenomen. Naast het esthetische probleem voor de consument zorgt dit steevast ook voor onzekerheden over de kwaliteit en veiligheid van water. De stoffen die verantwoordelijk zijn voor smaak- en geurproblemen kunnen een antropogene (industriële of gemeentelijke lozingen) of biologische oorsprong hebben. In het laatste geval worden ze geproduceerd door microscopisch kleine organismen zoals cyanobacteriën.
De twee meest voorkomende verbindingen zijn geosmin en 2-methylisoborneol (MIB). Geosmin, dat een aardse geur heeft, wordt vaak geproduceerd door planktonische cyanobacteriën (gehangen in water). MIB, dat een muffe geur heeft, wordt meestal geproduceerd in biofilm die zich ontwikkelt op rotsen, waterplanten en sediment. Deze verbindingen worden door menselijke reukcellen in zeer lage concentraties gedetecteerd, zelfs in het bereik van enkele delen per biljoen (ppt of ng/l).
Conventionele waterbehandelingsmethoden kunnen MIB en geosmin doorgaans niet verwijderen tot onder hun smaak- en geurdrempels, wat leidt tot het gebruik van actieve kool voor deze toepassing. Een gebruikelijke toepassingsmethode is actieve kool in poedervorm (PAC), die op seizoensbasis in de waterstroom wordt gedoseerd om smaak- en geurproblemen onder controle te houden.
Posttijd: 10 maart 2022